Op 1 augustus 1979 opende in Lage Zwaluwe Huisartsenpraktijk Dr. Boschker & Dr. Mulders. Dokter Boschker is inmiddels zo'n 6 jaar pensionado, maar dokter Mulders is nog altijd een begrip in het dorp. Veertig jaar na dato blikt hij samen met ons terug op zijn tijd als huisarts in een dorp waar door de jaren heen velen kwamen en gingen, tijden veranderden en hij veel opmerkelijke dingen meemaakte.
Dokter Mulders, bij dorpelingen veelal van zijn leeftijd (Mulders hoopt op 11 oktober a.s. 71 jaar te worden) ook bekend als Rinus Mulders, startte 40 jaar geleden met een huisartsenpraktijk aan de Kerkstraat in Lage Zwaluwe, samen met dokter Ton Boschker. "Wij hadden toentertijd een wachtkamer, ongeveer de helft van wat we nu hebben, slechts één spreekkamer met een klein behandelkamertje en een apotheekje. Dat was toen nog een kastje, waar de medicijnen voor de mensen in stonden. Iedereen kon dat gewoon zo pakken, je las je naam en je pakte wat voor jou bedoeld was. En als er medicijnen voor je buurman tussen stonden, nam je die ook gewoon even mee, dan hoefde Piet niet speciaal naar de apotheek te lopen", lacht de huisarts, die nog altijd met veel plezier zijn werk verricht.
"Huisarts kun je niet worden, dat moet je zijn. Ze zeggen wel eens 'Huisarts zijn is een roeping' en dat klopt ook zeker. Je moet zoveel meer dan alleen een diagnose stellen. Je moet mensen kunnen aanvoelen, je moet luisteren, je moet praten, je moet belangstelling en aandacht hebben voor de mensen. Aandacht wordt waarschijnlijk nog wel het meest gewaardeerd. Sommigen, en dan met name ouderen, zitten ook vaak gewoon om een praatje verlegen. Want zeg nu zelf, de dokter is in deze tegenwoordige tijd de enige continue factor. Vroeger had je de pastoor, de bakker, de slager, de kapper, de onderwijzer die allen een praatje maakten en er altijd waren. Dat is niet meer, steeds meer verdwijnt van het dorp, of er komen nieuwe, jongere mensen die de boel overnemen. Wijkzusters wisselen, maar de huisarts is er altijd. Of althans, ik ben er altijd. Al 40 jaar bied ik een bepaalde continuïteit hier in het dorp, waardoor mensen dan ook gemakkelijk binnenlopen. Het is dan aan mij om eruit te filteren of de klachten waarmee ze komen daadwerkelijk ernstig zijn, of dat het allemaal wel meevalt. Het is niet geneeskunde, maar geneeskunst."
In 1997 verhuisde de praktijk van de Kerkstraat naar het nieuwe gebouw aan de Ganshoeksingel, waar het nu nog altijd gevestigd is. Terugkijkend op wat hij anders had gedaan in zijn carrière als huisarts, stipt hij direct die nieuwbouw aan. "We hebben heel lang tegen de nieuwbouw aan zitten hikken. Het was toch wel erg duur en moeilijk. Tegenwoordig heb je overal adviseurs en bouwkundigen, dat was toen nog niet. Ik was dokter, geen bouwer. Achteraf bezien had ik deze praktijk wel drie keer zo groot willen bouwen." Wat hem bij is gebleven wat patiënten betreft, kan de dokter geen concreet antwoord op geven. "Zoveel dingen, er is eens een keer een verwarde jongen binnengelopen met een enorm mes. De politie heeft hem gelukkig meegenomen en er is toen niks ernstigs gebeurd. We hebben hier maar af en toe eens een patiënt die boos wordt, maar over het algemeen valt dat reuze mee hier in dit dorp. Ik heb wél eens vijf bevallingen in dertig uur gedaan! En dat was toen ook nog eens in mijn vrije weekend!".
Het vak is door de jaren heen wel veranderd, laat dokter Mulders ons weten. Waar de huisarts vroeger soms zes dagen aan één stuk werkte, maar bijvoorbeeld wel een dinsdagmiddag vrij kon zijn, is dat nu heel anders. "Toen wij begonnen, waren het Ton, ik en Aagje, onze assistente. Twee artsen en één assistente. Nu tegenwoordig hebben we hier drie huisartsen lopen (dokter Mulders is nadat dokter Boschker is gestopt, een samenwerking aangegaan met dokter Heitmann en dokter Van Hoesel is waarnemend arts, red.), één praktijkondersteuner, één praktijkmanager en zeven assistentes. Vooral die apotheek is een hele rompslomp wat veel tijd in beslag neemt, want we werken doordeweeks dagelijks tot 18.00 uur, maar zijn verder in de weekenden en avonden vrij, want dan is er de huisartsenpost. De huisartsenpost is samen met de Mirena spiraal de beste uitvinding aller tijden", lacht de huisarts hardop. "Ja, zeg nou zelf, dat geeft toch een berg rust."
Hoewel dokter Mulders inmiddels 70 jaar is en dus al 40 jaar een eigen praktijk runt, denkt hij nog maar sporadisch na over stoppen. "Nee, ik weet niet op welke termijn dat zal zijn. Ik wil nu nog niet stoppen, maar natuurlijk denk je er zo af en toe eens over na. Dan spreek ik daar met mijn vrouw over. Zij onderhoudt bijvoorbeeld onze vrienden, ik doe daar maar een beetje aan mee. Als ik straks vrij ben, kan ik daar zelf ook meer tijd voor vrijmaken." Dokter Mulders werkt op dit moment nog drie dagen, zowel op de praktijk in Lage Zwaluwe, als de spreekuren in Hooge Zwaluwe en dorp Moerdijk. En in zijn vrije tijd? "Schrijf maar op, ik ren nog altijd 10 kilometer wedstrijden! Ik heb altijd al veel hard gelopen, goed voor de conditie en goed om het hoofd leeg te maken. Het is maar goed dat ik nooit veel tijd heb gehad om te trainen, anders had ik mezelf waarschijnlijk over de kop gelopen. Tuinieren vind ik ook heerlijk om te doen. Mijn vrouw en ik zijn afgelopen zaterdag officieel verhuisd naar Steenbergen, waar ik al bezig ben geweest in mijn moestuin. Dan moet ik extra goed mijn nagels boenen om niet met zwarte randjes in de praktijk te verschijnen", besluit hij breed lachend.
De redactie van KijkopDrimmelen.nl feliciteert dokter Mulders van harte met zijn jubileum en wenst hem nog veel plezier, wijsheid en succes toe in de komende jaren dat hij huisarts is in Lage Zwaluwe. Ook danken wij hem, zijn vrouw en zijn assistentes voor de uitnodiging en de hartelijke ontvangst in de praktijk.