Tegenover het 'End van de Wereld', de voormalige café-boerderij op de hoek van de Wagenstraat met de Wildestraat, ligt een eeuwenoud polderweggetje met de naam Zeggestraatje. Sinds de aanleg van de rijksweg A59 is het doodlopend. Tevoren liep dit weggetje verder de polder in en met een flauwe bocht naar rechts. Op topografische kaarten is de loop van dit straatje te zien. Maar de naam 'Klippelen bosch' staat te laag vermeld.
Op velerlei landkaarten staat dit polderweggetje duidelijk en met deze naam aangegeven. In het eerste deel lagen akkers en verderop weilanden. En voorbij de flauwe bocht begon het lage moeras, waaruit lang geleden turf werd gehaald voor brandstof in huis. En daar is eeuwenlang riet gesneden van goede kwaliteit, die gebruikt werd door rietdekkers voor dakbedekkingen.
De dwarsvliet ging via het 'broebelgat', waar altijd luchtbellen in het water omhoog kwamen, langs de 'watermolen van Spaibroek' naar de eendenkooi. Via deze vliet ging de oude Peer van Dijk met zijn zonen Piet en Gerard naar de rietvelden en brachten met het bootje dan riet mee terug. Dat werd opgestapeld in de omgeving van de brug aan het eind van de Kerkstraat.
Bij die brug was ook een sluis, want de waterstand naar de Wagenstraat was wel meer dan een halve meter hoger dan de Vaarkantsevliet en dwarsvliet richting Terheijden en eendenkooi.
Op het einde van het Zeggestraatje, naast het Zegveld, was het mogelijk door het weiland van Spaibroek naar de watermolen te lopen en als je links ging, via de pad onder hoogspanningskabel, kon je naar het Ruitersvaart. In het najaar met veel regen was die pad naar Terheijden moeilijk begaanbaar. Maar de pad onder de hoogspanningskabel richting Moerdijkseweg was goed begaanbaar, maar dan moest men wel de klapburg omlaag krijgen.
Dit pad kwam uit op de Vaarkantse vliet. Die klapbrug stond altijd omhoog. Als Ad Kokke, die nog graag hierover vertelt, en zijn vriendjes in de Zegge op trektocht waren dan probeerden ze samen die zware klapbrug omlaag te doen om er overheen te gaan. Dat was best spannend.
Bijna 300 jaar geleden stond op de hoek van de Wagenstraat met het Zeggestraatje al een boerderij. Voor zover bekend heeft in het Zeggestraatje nooit een woning of boerderij gestaan. Maar vanwege de herverkaveling is Zeggestraatje 2 ontstaan. Dit 19e-eeuwse huisje van de familie Kokke-de Jong, stond aan de Vaartkantsevliet, ofwel de Verkaant, bij het rode stipje.
De schuur, koestal en het karrenhuis met varkenshok zijn gebouwd iets voor de 1e wereldoorlog. Bij de invoering van straatnamen in 1954 kreeg dat huis als adres Kerkstraat 16 (daar stonden toen nog veel minder huizen).
Johan van der Made.
(Toevoeging van onze redactie; de laatste foto bij dit bericht maakten we begin van deze maand op de goededoelencross die DVO (Door Vrienden Opgericht) elk jaar organiseert in het Zeggestraatje)