Een partner of ander familielid in een rolstoel voortduwen als mantelzorger, of een buurtbewoner meenemen voor een wandeling of er de stad mee ingaan als vrijwilliger. Mooi als je dat doet en kunt, maar even een rolstoel bij de handvatten grijpen en duwen maar, blijkt in de praktijk toch net iets anders.
Bij het Hulpmiddelenpunt in Made werd eerst ingegaan op theorie en werden praktijkervaringen gedeeld met mede rolstoelgebruikers en mantelzorgers of vrijwilligers. Zo leerden de aanwezigen (net als wij van KijkopDrimmelen) dat er transportrolstoelen zijn, puur om je te verplaatsen, maar ook verblijfsrolstoelen voor hen die aan de rolstoel gekluisterd zijn. In de laatstgenoemde kun je trippelen, met je voeten manoeuvreren, om je zo in huis te verplaatsen. Met op de juiste hoogte afgestelde zitting en/of voetsteunen kun je zo bijvoorbeeld aan het aanrecht schuiven om eten te bereiden, of aan tafel of bureau schuiven om een hobby te bedrijven.
Een van de aanwezigen stelde dat deze theorie eigenlijk ook bij het initiatief Automaatje zou moeten worden gegeven. Zij ervoer in de praktijk dat met een rolstoelgebonden persoon rijden nog niet zo simpel is en dat er veel soorten rolstoelen zijn. Haar tip werd meegenomen evenals een tip dat klachten die bij de gemeente worden gemeld, soms niet, of pas maanden later, worden beantwoord of opgelost ingeval van obstakels op de openbare weg.
Een opmerking over op stoepen geparkeerde auto's of fietsen die de doorgang belemmeren, werd door alle aanwezige 'ervaringsdeskundigen' onderschreven. In het praktijkgedeelte van de middag werd geleerd dat je ten eerste als duwer van een rolstoel altijd tegen de persoon daarin moet zeggen wat je gaat doen. Stoep op en dus achterover, of juist stoep af en de rolstoel omdraaien zodat je dat achterstevoren en dus veilig doet.
Of deze middag een vervolg krijgt is ons niet bekend maar het zou ons advies zéker zijn. We leerden zélf ook vanmiddag dat het niet een kwestie is van even een rolstoel bij de handvatten grijpen en duwen maar. Integendeel!