In de voorgaande delen is beschreven het ontstaan, de geschiedenis en niet te vergeten de successen van het koor Steluta. In dit laatste deel zijn herinneringen en belevenissen opgetekend zoals ervaren door de leden zelf. Dat het koor niet alleen goed presteerde is al genoeg over geschreven en nimmer verloor het de gezelligheid, zo horende bij een vereniging, uit het oog.
Een aantal leden lieten noteren:
‘Een koor waar gezelligheid vooropstaat. Er waren mooie stemmen bij vooral de eerste jaren. We hebben ook altijd op concoursen mooie prijzen gehaald. We waren ook een serieus koor, maar na afloop waren we weer de gezellige mensen. Zo waren we op concours in Duitsland en hebben we met het verplichte nummer de eerste prijs gehaald. Tussen de middag gingen we een barretje binnen en na de nodige wijntjes moesten we nog een vrij nummer zingen en dat liep helemaal uit de hand. Ook waren we eens in Limburg op concours en daar hebben we een eerste prijs met lof gehaald. Dat gingen we vieren met een drankje, maar we kregen honger en hadden trek in een uitsmijter, maar in die zaak hadden ze maar twee koekenpannen. Toen zijn een paar leden zelf eieren gaan bakken. Dat was toen wel lachen. Bij het overlijden van onze geestelijke adviseur de heer v.d. Weijden hebben wij bij zijn graf operette-melodieën gezonden. Daar had hij om gevraagd en na afloop een gezellige koffietafel waarbij wij allemaal onze schoenen uit moesten doen, anders werd de vloer vuil. Ook zijn we verschillende keren op ‘Gruytveld’ wezen zingen (meestal met kerstmis). Daar werden wij heel feestelijk onthaald met gebak, drank en hapjes. De mensen genoten van onze zang en konden alle bekende liedjes meezingen.
We hebben ook altijd carnaval gevierd met onze groep, heel gezellig. Sinterklaas is ook dikwijls op bezoek geweest bij ons. De nodige mensen werden dan op de korrel genomen. Verder zijn we met het koor ook eens naar de Grolsch brouwerij geweest. Henk van Wijk huurde een bus en na afloop van de rondleiding was het groot feest, polonaise enzovoorts. Ja zo houd je een koor wel jaar bij elkaar. Zingen geeft je rust, ontspanning en laat even je zorgen weg. Het mooiste aan zingen bij Steluta was het repertoire: licht klassiek. We hebben opgetreden in zorgcentrum De Wijngaerd, Gruytveld, Antonius Abt en de zorgboerderij Poolse Dreef in Terheijden. Overal werden goed ontvangen waardoor het leuk is om te zingen. Vooraf altijd even oefenen bij Henk van Wijk en later bij Joep van Bekhoven. Zingen is ontspannend en je leert ook nog eens Frans, Duits, Italiaans, Afrikaans, Hebreeuws en natuurlijk Nederlands. Waar leer je dat tegenwoordig nog? Verder hebben we ook nog pret met elkaar en leef je met elkaar mee, ook in niet leuke tijden.Zingen is gezellig en geeft ontspanning door het leren van je partij en dan de samenzang. Het ging meestal om zuiver en goed zingen van Duitse liederen, musicals, operettemuziek en kerstnummers. Het gaf spanning en goed opletten want je wilde goed presteren. Het was er altijd gezellig.
Van Osta en Goedele waren alle twee heel goed en muzikaal. Later met Jean-Marie was het ook muzikaal en gezellig. Zowat alle ziektes en roddels worden besproken. Het leuke aan zingen is: alle dagelijkse beslommeringen vergeten. Nadat iedere partij apart werd gerepeteerd, klinkt het vierstemmig geweldig. Leuke anekdotes waren bijvoorbeeld de grappen van mevrouw Heering, die zij ondank haar hoge leeftijd nog prima kon vertellen. Heel indrukwekkend vond ik altijd het Avé Maria en de liederen van Mozart. Vanaf de oprichting hebben we gerepeteerd in de Harmoniezaal. De uitbater toen was Harry van Bekhoven en later Henk van Wijk. Ook de nazit op de dinsdagavonden met een glaasje wijn was altijd gezellig. Wat ieder lid nog wist te herinneren, is de al vele jaren lange traditie om het jaar af te sluiten met een kerstuitvoering met aansluitend een koffietafel. Na afloop werd menige voordracht gehouden, een dansje gewaagd en ontbrak het de leden aan niets. De heren pauzeren en de dames praten even bij over roodborstjes? en dialecten Overigens was het koor was ‘niet te beroerd’ om de handen uit de mouwen te steken om de verenigingskas te spekken. Zo leverde de Amerlanden fietsdag in 2000, georganiseerd door de Rabobank niet alleen een tweede prijs op voor hun beste beentje voor man/vrouw creatie, maar ook nog eens 500,– echte ouderwetse Hollandse guldens.
Slotwoord
Wat moet ik als schrijver aan dit alles nog toevoegen. Ja toch: de veranderde tijdgeest ten opzichte van 1957. In de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw zagen heel wat koren het daglicht met een serieus- en licht- klassiek repertoire. Concoursen en zangconcerten waren aan de orde van de dag. Zowel door en voor Dames-, Vrouwen-, Heren- en Mannenkoren als ook door gemengde meerstemmige koren. Gemengde vierstemmige of meerstemmige koren waren vele tientallen jaren van de partij. De jaren die volgden bood minder plaats voor deze koren en menig koor is dan ook na tientallen jaren en menig jubileum moeten stoppen. Dat Steluta bijna 60 jaar heeft bestaan is vooral een verdienste van dit koor. Dat er minder belangstelling is voor dergelijke koren met licht klassieke inslag is helaas een constatering. Men wil zich immers minder binden aan een vereniging en zo er gezamenlijk gezongen wordt, is dit voornamelijk in pop-, meezing-, smartlappen- en anders soortige koren. Helaas heeft de tijd het voortbestaan van het koor ingehaald getuige de aankondiging in het huis- aan huisblad Rondom de Toren van 19 november 2015:Het gemengde vierstemmige koor ‘Steluta’ uit Terheijden is hiermede geschiedenis geworden.
Met dit zesde en laatste deel is bijna zestig jaar geschiedenis samengevat over het koor Steluta. Zes delen in een verkorte versie en samenvatting uit het boekje: ‘STELUTA’, een gemengdvierstemmig koor met geschiedenis dat volledig te lezen is via www.janvanvliet.nl
Jan van Vliet.
