Hun verkering begon niet 'op zekere dag'. Als kleuter zaten ze namelijk al samen in de schoolklas in Lage Zwaluwe waar ze beiden zijn geboren en getogen. Hoewel ze een jaar in leeftijd schelen, was dat het geval omdat kleine klassen destijds werden samengevoegd. Sámen ontmoetten ze elkaar ook regelmatig als kind als de jongensvereniging waar Wim van den Berg op zat en de meisjesvereniging waar Nel van den Bosch op zat, gezamenlijk een toneeluitvoering gaven.
Toen Wim zo'n jaar of 15 was wist hij het zeker; Nel is de ware! Nel echter was wat terughoudend omdat haar moeder het ouderlijk gezin het liefst bij elkaar hield. Hoe dan ook, net voor de Watersnoodramp van 1953 toen Wim inmiddels twee jaar ouder was, hadden ze wél verkering en op 31 juli 1958 trouwden ze. Samen kregen ze drie kinderen en inmiddels zijn daar zes kleinkinderen en twee achterkleinkinderen bij gekomen.
De opa van Wim speelde al muziek en ook zussen van Nel waren lid van een muziekvereniging ofwel, muziek is de rode draad in het leven van Wim en Nel van den Berg. Wim begon op de bugel en werd zelfs geselecteerd voor een elite groepje muzikanten in zijn diensttijd. Een militair muziekkorps dus. Daarnaast was hij muzikant bij Excelsior, de muziekvereniging in Lage Zwaluwe, die in 2000 opgegaan is in Alliance. Daar werd hij zelfs onderscheiden wegens 70 jaar (!) lidmaatschap. Ook speelde hij bij KEF Concordia in Hooge Zwaluwe en was bijna twintig jaar dirigent in Made bij het 50+ Regio Orkest. Op heel veel concerten en/of concoursen viel hij in, niet alleen in de gemeente, maar ook ver daarbuiten.
Ook Nel speelde lange tijd bij de drumband waarbij ze zelfs hoogzwanger nog mee op concours ging. De liefde voor muziek hebben ze doorgegeven aan hun nazaten. Bijna alle kinderen en kleinkinderen zijn lid van de muziekvereniging. Nel daarover: “Als wij op dinsdag een verjaardag vierden, ging de repetitie op Lage Zwaluwe niet door. Bijna de helft van de leden zat dan bij ons op visite haha.”
Behalve muziek spelen gaf Wim ook jarenlang les en vrijwel altijd thuis. Het was er jarenlang een gaan en komen van muziekstudenten, maar ook van repeterende (kerk)koorleden. Wim prijst zichzelf gelukkig dat hij zoveel voor de muziek kon doen door een 'mooie regeling' zoals hij het noemt, waarmee hij op zijn 55e in de VUT kon.
Nel die sinds de Ganshoek werd gebouwd daar eerst in de huishouding werkte en later na een opleiding ook als verzorgende, heeft na haar pensionering nog tot vorig jaar als vrijwilliger gewerkt in het verzorgingshuis dat nu bijna wordt afgebroken. Gezondheidsproblemen maakten een eind aan dat vrijwilligerswerk, iets waarvan ze zegt dat het pijn doet en verdriet geeft. Ook Wim kampt met gezondheidsproblemen waardoor beiden stellen dat hun wereldje wel veel kleiner is geworden dan in de tijd dat beiden zó zeer actief waren voor – en op – Lage Zwaluwe en omgeving.
Gelukkig laten ze de moed niet zakken als ze vertellen veel aan de kinderen te hebben gehad, nóg steeds hebben, en veel steun van ze ontvangen. Da's niet alleen mooi, maar ook de garantie voor een geweldig diamanten huwelijksfeest dat ze vandaag met het gezin vieren en volgende week met overige familie en bekenden.
Mocht u in Lage Zwaluwe wonen of er op die dag toevallig zijn en u hoort een serenade… Dat kan natuurlijk niet uitblijven bij zó'n muzikaal paar. Ook namens de redactie van KijkopDrimmelen: Van harte proficiat en nog vele goede jaren en hopelijk in redelijke gezondheid toegewenst, en dank voor de gastvrije ontvangst.