Iedere zondag verzorgt voormalig nieuwscorrespondent Jan van Vliet een column over actuele en lokale onderwerpen. Deze week: Politiek is net voetballen, maar voetballers snappen het beter.
Ik begin deze column maar eens met één van de vele uitspraken van Johan Cruijff en citeer hem: ‘In voetbal is het simpel: je bent op tijd of je bent te laat. Als je te laat bent, moet je zorgen dat je op tijd vertrekt.’ Nu is voetbal soms net politiek. Alleen voetbal is makkelijker te begrijpen, dat wel natuurlijk. Het zal wel aan mijn begrijpelijk lezen liggen, maar de aankondiging door onze gemeente in het door hen ingekochte lijf- huis- aan huisblad, ons aller ’t Carillon over de aanvraag omgevingsvergunning tegen legale wietteelt, roept meer vragen op dan dat het antwoorden geeft. Ik ga het proberen uit te leggen, voor zover ik het begrepen heb. Om met het simpele te beginnen: ‘er is een aanvraag omgevingsvergunning voor legale wietteelt’ zo valt in de kop van het artikel te lezen. Vroeger heette zoiets een bouwvergunning, maar waarom zou je het de burger makkelijk maken? Gewoon omgevingsvergunning, lekker toch. Dan volgt er een partijtje ambtelijk geleuter wat kortweg hierop neer komt, dat de aanvraag gewoon in behandeling wordt genomen. Zeg dat dan toch gewoon! in plaats van het bericht te verhullen. Maar de oorzaak van deze verhulling komt allengs aan het licht in dat zelfde aankondigingsverhaal. De gemeenteraad had een voorbereidingsbesluit genomen om het wietplan te verhinderen: te ‘bevriezen’. Simpel gezegd: men wil het niet.
Dan komt er een leugentje, om bestwil zal ik maar zeggen, uit de welbekende politieke mouw in het verhaal. De aanvraag zou, en ik citeer uit het artikel, ’tijdens de raadsvergadering’ zijn ingediend. Dezelfde raadsvergadering waarin het voorbereidingsbesluit – om de wietteelt niet te willen dus – zou zijn genomen. Bij zo’n kromme lezing ’tijdens’ krullen niet alleen mijn tenen, fronsen mijn wenkbrauwen en roept het ook bij mij vragen op. Die raadsvergadering was toch besloten, geheim, achter gesloten deuren en verborgen voor de burgerij? En de aanvragers, zo ik uit de media heb begrepen, werden toch gesommeerd de zaal te verlaten? Hoe kunnen die brave indieners en aanvragers dan tijdens die raadsvergadering de aanvraag hebben ingeleverd? En dan lees ik elders in een persbericht van de gemeente een uiteenzetting van de gang van zaken door burgemeester Gert de Kok. Ik citeer daaruit maar weer: ‘Achteraf bleek dat er tijdens de raadsvergadering afgelopen donderdag nog een aanvraag voor een omgevingsvergunning was ingediend om de productie van hennep……’ Achteraf bleek dat tijdens? Even reconstrueren in mijn gedachtegang: Zou het zo kunnen zijn, ik bedenk maar iets praktisch, dat men besloten en in het geheim vergadert en de indieners hun aanvraag in de brievenbus hebben gemieterd tijdens die ‘stiekeme’ vergadering en dus achteraf werd aangetroffen?
Echter, het antwoord is eenvoudiger dan het bericht en dit alles doet geloven. De gemeenteraad, lees liever het college, was met haar voorbereidingsbesluit (het verhinderen van) gewoon te laat, simpel toch. Daar lijkt het op, neen zo is het. En om deze column te besluiten met een citaat van de wereldvoetballer Willem van Hanegem: ‘Ik was niet de snelste maar ik was nooit te laat’. Politiek: ‘Ga voetballen!’
Vigilat Ut Quiescant
Jan van Vliet
Reacties: [email protected]