Vandaag zijn Piet en Rina Diependaal uit Made 60 jaar getrouwd. Op 22 februari 1961 trouwden zij voor de wet, wat zij zelf overigens altijd als formaliteit beschouwd hebben. Piet moest namelijk voor zijn werk bij de marine naar Nieuw-Guinea, waardoor er tussen het wettelijk en het kerkelijk huwelijk, een periode van anderhalf jaar zit.
Piet en Rina ontmoetten elkaar op een dansavond in danszaal De Been, de plek waar nu The Pub and Churchill is gevestigd. Rina was pas 17 jaar, kwam uit Terheijden waar zij ook geboren is. Piet was vijf jaar ouder, geboren en getogen in Made en was toevallig die avond ook op de dansvloer te vinden. Rina (78) vertelt: “Hij was er niet zo vaak, dus dat we elkaar tegen zijn gekomen is eigenlijk toevallig en het was meteen raak.” Piet (83) vult haar aan: “Ze had lang, rood-bruin haar, ze was heel leuk om te zien en het klikte meteen. Ze was ook een slimme meid hoor, want ze wist bijvoorbeeld dat ik met de bus naar Breda ging en dan stond ze in Terheijden bij de bushalte te wachten. Dan ging ze mee met de bus”, lacht hij breeduit. Rina wist meteen dat Piet de ware voor haar was, maar ze haalde zich wel een moeilijke periode op haar hals. Na slechts een paar maanden verkering, ging Piet voor een half jaar varen en moest ze hem dus al direct missen. Ze vertelt daarover: “Dat vond ik erg moeilijk. Eigenlijk moeilijker dan die anderhalf jaar dat hij voor de marine weg moest. Je kent elkaar dan nog niet zo lang en niet zo goed, maar door het schrijven van brieven leerden we elkaar beter kennen.” Bij Rina thuis was Piet meer dan welkom, al vertelden Rina’s broers hem wel dat hij gerust bij hen thuis in Terheijden mocht komen vrijen, maar dan moest Piet ook wel met de broers mee voetballen. Andersom werd ook Rina heel hartelijk ontvangen en met name na het vroege overlijden van haar eigen moeder, had Rina veel steun aan haar schoonmoeder en er ontstond een band die altijd goed is gebleven.
Tijdens de kerstdagen van 1960 kwam Piet weer thuis na een wereldreis van zes maanden met de Karel Doorman (de Karel Doorman was het tweede en laatste vliegdekschip van de Koninklijke Marine). Rina en Piet hebben zich toen verloofd. Eind januari 1961 kreeg Piet echter te horen dat hij voor 18 maanden naar Nieuw-Guinea moest als boordwerktuigkundige op de Neptune. Na overleg met beider ouders, werd besloten om praktische redenen op 22 februari voor de wet te trouwen. De moeder van Rina was ernstig ziek en zo kon zij thuisblijven en helpen in het huishouden en kreeg dan ook Piet’s marinesalaris. ‘Trouwen is houden’ werd haar op het hart gedrukt en zelfs als Piet zonder been of erger terug zou komen, zou Rina de bijbehorende verplichtingen moeten dragen. 18 maanden kropen voorbij, ze schreven elkaar elke dag een brief en op 15 september 1962 keerde Piet terug naar Nederland. Slechts vijf dagen later, op 20 september 1962 huwde het stel voor de kerk, waarna zij op huwelijksreis vertrokken naar Spanje. Piet vertelt: “Ik was pas net terug in Nederland, vlug een trouwpak passen en trouwen, om vervolgens wéér in het vliegtuig te stappen op huwelijksreis naar Spanje. Daarna zijn eigenlijk onze getrouwde jaren pas begonnen. We woonden eerst in Breda, in een pension. De marine had wel een huisvestingsregeling, maar om de een of andere reden viel ik daarbuiten. Tot ik op een gegeven moment gebeld heb, er iemand kwam kijken naar hoe we woonden. Rina was toen in verwachting.” Rina vervolgt lachend: “Ik zal het nooit vergeten. Ik zat met mijn voeten in een teiltje met water, die vrouw vroeg me waarom en ik antwoordde dat we geen badkamer hadden want ja, in een pension had je dat niet. We moesten douchen bij een in de buurt gelegen badhuis. Die vrouw vond dat zo erg, dat ik in verwachting was en niet gewoon even onder de douche kon gaan staan zonder daarvoor eerst een eindje te moeten lopen, dat we binnen een paar weken een huisje toegewezen kregen in Voorschoten.”
Gewoond hebben Piet en Rina in verschillende dorpen en steden. Zo worden Breda en Voorschoten genoemd, maar ook Sassenheim en Putte (op de grens met België). In totaal zijn ze negen keer verhuisd, maar zeven jaar geleden vonden ze hun plekje terug in Made. In hun huwelijk mochten Piet en Rina drie kinderen krijgen, Evie, Hans en Susanne. De kinderen zijn letterlijk uitgevlogen, naar Zandvoort, Nieuw-Vennep en Vlaanderen. De vier kleinkinderen, Nina, Evany, Nathan en Micha, wonen daardoor ook niet in de buurt. Wel hebben ze allemaal goed contact en bezoeken en bellen ze elkaar regelmatig. In het dagelijks leven zijn de echtelieden nog actief. Piet met name bij de Madese Ouderen Biljart Club, waar hij nog goed meekomt in de Dongemond competitie, waardoor hij veel vrienden in de hele regio heeft. Hij vertelt: “Door de uitbraak van het coronavirus gaat dat nu helaas niet. Dat mis ik wel heel erg, het sociale contact. Normaal gingen we elke maandag en elke dinsdag biljarten, met de MOBC zitten we in ’t Hoekske, maar ik biljart normaal gesproken ook in De Mayboom. Nu ga ik veel wandelen en dan bezoek ik enkele vrienden die alleen zitten. Dan zwaai ik voor het raam, want ja binnenkomen mag ook niet.” Rina is heel actief en heeft met haar bezigheden niet veel last van de coronacrisis: “Ik ben op mijn 60ste begonnen met hardlopen, dat doe ik nog steeds twee keer in de week. Ik doe aan Nordic Walking, bloemschik voor de kerk, speel jeu-de-boules en doe vrijwilligerswerk in De Wijngaerd. Dat laatste kan dan nu niet meer, maar de rest kan ik allemaal nog gewoon doen. Daar vermaak ik me prima mee.”
Vanwege de maatregelen rondom het coronavirus bracht burgemeester Gert de Kok geen fysiek bezoekje aan het echtpaar, maar werd er video gebeld. Aan uw redactie de schone taak om Piet en Rina met de burgervader te verbinden, wat na enkele opstartproblemen uitdraaide op een leuk gesprek. Voor de foto wilde Rina niet een stijve, standaard foto die ze al zo vaak van 60 jaar getrouwde paren ziet. Rina wilde iets losser, iets leuks. Elkaar aankijken, dat vond ze wel wat. Samen met de fleurige bloemen in een vaas en de gebakjes op tafel. Piet en Rina, nogmaals van harte gefeliciteerd met jullie 60-jarig huwelijksjubileum!